وجود تعداد زیادی از قطعات در کنار هم، مونتاژ صحیح و عملکرد صحیح هریک از آنها می‌تواند موفقیت عملکرد یک مجموعه پیچیده همچون یک فضاپیما را تعیین نماید. از آنجا که همواره عیوب موجود در قطعات به سادگی قابل مشاهده نیستند، لذا روش‌های مختلفی جهت آشکارسازی و تشخیص عیوب بکار گرفته می‌شوند.

در واقع یک واحد آزمون غیرمخرب با استفاده از تجهیزات و روش‌های خاص عیوب پنهان درون قطعات را آشکار می‌نماید. حوزه کاربرد این روش‌ها بسیار گسترده می‌باشد به طوری‌که طبق بررسی‌های انجام شده، بیش از 33% از هزینه‌های تولید یک محصول صرف بازرسی و کنترل کیفی محصولات تولیدی می‌شود.

امروزه روش‌های آزمون غیرمخرب در حوزه پزشکی نیز به کار گرفته می‌شوند. عکس‌برداری با استفاده از اشعه ایکس جهت بررسی سلامت استخوان‌ها و دندان از کاردبردهای رایج آزمون غیرمخرب در پزشکی است.

استفاده از روش آزمون فراصوتی جهت بررسی عملکرد قلب و یا بررسی سلامت جنین مشابه با استفاده از این روش در بررسی وجود عیوب در قطعات صنعتی می‌باشد.

روش‌های آزمون غیرمخرب از منظر کاربرد به دسته‌های گوناگونی تقسیم می‌شوند:

1- آزمون تشخیص و بررسی نقایص

2- آزمون و بررسی نشتی

3- اندازه‌گیری ابعاد و ارزیابی

4- آزمون تعیین و بررسی مکان عیب

5- آزمون شناسایی ساختار و ریز ساختار مواد

6- آزمون تخمین خواص فیزیکی و مکانیکی مواد

7- آزمون تعیین بزرگی و توزیع تنش در داخل قطعات

8- آزمون بررسی عکس العمل‌های دینامیکی قطعات و مجموعه‌ها