چندین تکنیک تست IR وجود دارد. ترموگرافی غیرفعال شامل آزمایش قطعه در حین یا بعد از عملیات است. مزیت اصلی این روش این است که نیازی به منبع انرژی خارجی ندارد و نیازی نیست تجهیزات از سرویس خارج شوند. ترموگرافی فعال به یک منبع انرژی خارجی نیاز دارد که واریانس حرارتی در جزء ایجاد می‌کند. این قطعه تا زمانی که به تعادل حرارتی برسد، کنترل می‌شود. این تکنیک برای تعیین چگونگی جریان گرما از طریق، از یا به یک جزء قبل از قرار گرفتن در سرویس مفید است. این روش همچنین برای مکان‌یابی عیب‌ها در تجهیزات در حین سرویس استفاده می‌شود.
ترموگرافی با فلاش تغییرات دمای سطح را پس از وارد شدن پالس انرژی نور به قطعه اندازه‌گیری می‌کند. این تکنیک برای تعیین محل حفره‌ها، آخال‌ها و سایر انحراف‌هایی که جریان گرما را به داخل قطعه مسدود می‌کنند، استفاده می‌شود.
ویبروترموگرافی تکنیکی است که از امواج صوتی برای یافتن ترک در یک ماده استفاده می کند. انرژی صوتی باعث ایجاد اصطکاک بین دو سطح بریده شده ترک می‌شود که منجر به تولید گرما می‌شود. سپس گرمای اصطکاکی با استفاده از دوربین مادون قرمز تشخیص داده می شود.
ترموگرافی لاک- این مستلزم آن است که یک منبع خارجی انرژی (مانند نور، صدا و غیره) به صورت دوره‌ای روی سطح یک جزء اعمال شود تا یک عیب زیرسطحی آشکار شود. عمق، اندازه و جهت عیب و همچنین خواص مواد باید مشخص باشد تا روش بسیار دقیق باشد. این تکنیک بسیار کندتر از ترموگرافی با فلاش است، با این حال، می‌تواند به اجزای دیواره ضخیم‌تر نفوذ کند.
