در استفاده از روش برهمنگاری تصاویر دیجیتالی ابتدا یک نمونه آزمایش شده باید با اعمال یک الگوی منحصر به فرد از لکه‌ها یا نقاط تصادفی روی سطح آن آماده شود. الگوی لکه می‌تواند بافت طبیعی سطح نمونه باشد یا در بسیاری از موارد به صورت مصنوعی با پاشیدن رنگ سیاه روی پس زمینه سفید سطح نمونه ساخته شده باشد. تکنیک‌های دیگری نیز می‌توانند اعمال شوند. روش DIC بدون لکه نیز توسعه یافته و اعمال شده است. آماده‌سازی ویژه سطح نمونه با الگوی حاوی لکه‌های مشخصه، مشاهده تغییرات در موقعیت این نقاط را در طول دوره تغییر شکل ممکن می‌سازد.
یک سیستم تک دوربین برای اندازه‌گیری تغییر شکل درون صفحه از اشیاء مسطح استفاده می‌شود. یک دوربین با محور نوری آن به صورت طبیعی به سطح نمونه قرار می‌گیرد. نتایج دو بعدی تغییر شکل بدست می‌آید. بنابراین، این سیستم همبستگی تصویر دیجیتال دو بعدی نامیده می‌شود. اگر سطح شیء غیر صفحه‌ای باشد، یا اگر تغییر شکل سه بعدی پس از بارگذاری رخ دهد، روشDIC دو بعدی دیگر قابل اجرا نیست.
برای اندازه‌گیری جابجایی یا تغییر شکل در فضای سه بعدی حداقل دو دوربین برای ضبط تصویر یک شی آزمایش شده از جهات مختلف استفاده می‌شود.
در حال حاضر، سیستم‌های DIC مدرن و توسعه یافته، متشکل از بیش از دو دوربین (سه ، چهار ، شش و حتی هشت دوربین) برای مشاهده اشیاء مکانی از چندین جهت به طور همزمان طراحی شده اند. این سیستم‌ها برای تجزیه و تحلیل رفتار مواد در هنگام ارتعاش، تست‌های تصادف و غیره در نظر گرفته شده‌اند. آنها سیستم‌های پر سرعت با فرکانس‌های نمونه‌برداری بالا (چند هزار فریم بر ثانیه) بر خلاف سیستم‌های کم سرعت (معمولی برای اندازه‌گیری تغییر شکل استاتیک) با فرکانس‌های نمونه‌برداری حداکثر چند فریم بر ثانیه هستند.
امروزه، تجزیه و تحلیل جامع‌تر با استفاده از سیستم‌های DIC مجهز به آداپتور میکروسکوپ نیز امکان‌پذیر است، که امکان مشاهدات میکروسکوپی یک نمونه آزمایش شده را در طول دوره تغییر شکل امکان‌پذیر می‌کند.
